Wyspa Roko to mała wyspa na terenie Narodu Ognia, która pełniła funkcję domu Awatara Roko pod koniec jego życia. Przed niszczycielską erupcją wulkanu na wyspie znajdowała się mała osada. W czasie wolnym od obowiązków Roko i jego żona, Ta Min, spędzali tutaj czas w skromnej chatce. Kieł, smok Awatara, mieszkał w klifie tuż za jego domem.
Historia[]
Największy wulkan wyspy wybuchł w 12 p.Z. jako pierwszy.
W 12 p.Z. na wyspie odbyła się erupcja wulkaniczna, która przykryła wioskę tonami popiołu. Potężną eksplozję poczuć można było setki kilometrów dalej w Stolicy Narodu Ognia. Roko i Kieł zginęli, próbując zwalczyć erupcję i uratować swój dom[1]; Władca Ognia Sozin swojego przyjaciela po wybuchu drugiego wulkanu. Jednak dzięki interwencji Awatara mieszkańcy wyspy byli w stanie uciec. Pomimo niszczycielskiej siły wulkanu wioska Roko po części przetrwała, kiedy została pokryta warstwą popiołu. Od tego czasu wyspa pozostaje niezamieszkała i nie ma na niej życia poza niewielką ilością roślin porastających popioły[2].
Awatar Aang i jego przyjaciele odwiedzili wyspę w tajemnicy, aby Roko mógł podzielić się z Aangiem historią swojego życia i początków wojny stuletniej[2].
Miejsca[]
Wioska[]
Mała osada znajdowała się niegdyś u wybrzeży wyspy, w pobliżu zatoczki z portem. Teren wioski rozlegał się głęboko wewnątrz wyspy aż do podnóża wulkanu. Budynki łączyły wąskie niewybrukowane ścieżki, ograniczone kamiennymi, nieoszlifowanymi fundamentami domów. Większość budynków miała czerwone, skośne dachy z drewna[2].
Dom Roko[]
Chatka należąca do Roko znajdowała się na zboczu wulkanu, powyżej wioski. Nie miała pięter i wyglądem, zwłaszcza przez wystające i wielopoziomowe skośne dachy, przypominała świątynię. Czerwona chatka była mała i miała cztery pięciokątne okna. Niedaleko domu Awatara znajdowała się smocza jama Kła[2].
Znani mieszkańcy[]
Przypisy
- ↑ The Lost Lore of Avatar Aang (angielski), zarchiwizowana zawartość biblioteki online na temat serialu.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 „Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 6. „Awatar i Władca Ognia” (46/61).