Rozkoszna herbatka czy śmiertelna trucizna…?
Tytuł artykułu lub jego treść pochodzą ze źródeł, które nie zostały oficjalnie przetłumaczone na język polski.
|
- Ten artykuł dotyczy wojska Narodu Ognia. Jeżeli szukasz podobnego znaczenia, zobacz Wojsko (ujednoznacznienie).
Wojsko Narodu Ognia to ujednolicone siły zbrojne Narodu Ognia. Było to najpotężniejsze wojsko na świecie podczas wojny stuletniej, które osiągnęło wiele chwalebnych zwycięstw w bitwach podczas tego konfliktu. Jednocześnie było ono odpowiedzialne za wiele straszliwych zbrodni wojennych, takich jak Zagłada Nomadów Powietrza[2].
Głównodowodzącym wojska jest Władca Ognia, który deleguje swoje uprawnienia poprzez kilku wysokiej rangi generałów zarządzających armią, i admirałów marynarki wojennej. Minister wojny, członek gabinetu Władcy Ognia, nadzoruje tworzenie i pozyskiwanie nowych technologii i ekwipunku dla wojska Narodu Ognia i czasami uczestniczy w demonstracjach na polu bitwy[3][4]. Przynajmniej przed zakończeniem wojny stuletniej kobiety w wojsku głównie służyły w granicach kraju[5].
W skład wojska Narodu Ognia wchodzi wiele osób, a szeroka kampania propagandowa zapewniała mu wielu nowych rekrutów[6]. Pod względem liczebności jest to drugie największe wojsko na świecie, zaraz po Królestwie Ziemi; a marynarka jest największą. Wojsko Narodu Ognia posiada także zaawansowane i potężne uzbrojenie, co daje im ogromne możliwości militarne oraz projekcję siły odznaczające je jako najsilniejsze wojsko na świecie[3]. Jedynie wojsko Królestwa Ziemi było w stanie mierzyć się z nim w bezpośrednim starciu, chociaż i tak odniosło wiele porażek przeciwko Narodowi Ognia[2].
Armia Ognia[]
- Osobny artykuł: Armia Ognia
Armia Narodu Ognia, oficjalnie nazywana „Armią Ognia”[7], składa się zarówno ze zwykłych żołnierzy, jak i magów ognia[2]. Przez większą część swojej historii obejmowała zarówno mężczyzn, jak i kobiety[8], chociaż te ostatnie stały się niewielką mniejszością pod koniec wojny stuletniej. Armia jest bardzo duża i składa się z piechoty, kawalerii i artylerii[2].
Armia Ognia tradycyjnie kładzie nacisk na ciężki trening, agresywne strategie i najnowocześniejsze technologie, dzięki czemu jest zdolna do niemal każdej wojskowej operacji naziemnej[2]. Jako jedna z najbardziej zaawansowanych sił walki lądowej w historii, Armia Ognia była pierwszą siłą na świecie, która użyła czołgów na dużą skalę[2].
Armia Ognia odegrała ważną rolę w historii Narodu Ognia. Jako stała siła lojalna wobec Władców Ognia, początkowo trzymała w ryzach szlacheckie klany kraju i ich prywatne milicje[7]. W III wieku p. Z. żołnierz Armii Ognia o imieniu Rangi została dziewczyną Awatar Kyoshi, trenerką magii ognia i ochroniarzem[9].
Armia Ognia została ostatecznie użyta przez Władcę Ognia Sozina i jego następców, Azulona i Ozaia, do podboju dużej części terytoriów podczas wojny stuletniej. W tym konflikcie Armia Ognia okazała się najsilniejszą armią świata, wielokrotnie pokonując wojska innych narodów[2]. Po zakończeniu wojny stuletniej została użyta przez Władcę Ognia Zuko do ochrony kolonii Narodu Ognia Yu Dao podczas kryzysu wokół Ruchu Przywrócenia Harmonii[10].
Siły Krajowe[]
- Osobny artykuł: Siły Krajowe
Do czasu zakończenia stuletniej wojny Naród Ognia utrzymywał tak zwane „Siły Krajowe” w celu obrony terytorialnej, egzekwowania prawa w ojczyźnie i strzeżenia więzień[11][12]. Większość Sił Krajowych stanowiły kobiety, które zwykle nie służyły na pierwszej linii frontu, chociaż były też służby domowe. Oprócz innych obowiązków Siły Krajowe szkoliły także nowych rekrutów zarówno do armii, jak i marynarki wojennej[11].
Dokładne pochodzenie Sił Krajowych jest niejasne, chociaż bezpieczeństwo wewnętrzne Narodu Ognia od dawna było powierzone oddziałom domowym klanów szlacheckich[7]. Podczas wojny stuletniej Siły Krajowe zabezpieczały Wyspy Ognia, podczas gdy inne gałęzie wojskowe zostały w dużej mierze rozmieszczone za granicą[11][13][14]. Po zakończeniu Wielkiej Wojny Siły Krajowe skupiły się głównie na swoich obowiązkach policyjnych i odegrały ważną rolę w walce z ruchem oporu przeciwko Władcy Ognia Zuko[12][15][16].
W przeciwieństwie do Armii Ogniowej i Marynarki Ognia, Siły Krajowe do wykonywania swoich obowiązków korzystały głównie z lżejszego sprzętu, takiego jak skuter wodny, chociaż miały dostęp do wszelkiego rodzaju broni. Uważano ich za nieskutecznie skuteczną policję i gwardię narodową[17][18].
Marynarka wojenna[]
- Osobny artykuł: Marynarka Narodu Ognia
„Marynarka Narodu Ognia” to najpotężniejsza siła morska na świecie, posiadająca ogromne floty obsługiwane przez dziesiątki tysięcy załóg magów i niemagów[2][19][20]. Ponieważ Naród Ognia jest położony na archipelagu, jego flota tradycyjnie odgrywała kluczową rolę we wszelkich defensywnych i ofensywnych działaniach militarnych[2]. Floty Narodu Ognia tradycyjnie chroniły swoje wody przed piratami[20].
Marynarka Narodu Ognia początkowo korzystała z żaglowców, ale od III wieku p. Z. zaczęła stopniowo wykorzystywać statki o napędzie parowym i węglowym[21]. Już w tym momencie przewyższała floty innych narodów[20]. Pod rządami Władcy Ognia Sozina marynarka wojenna została dalej zmodernizowana i masowo rozbudowana[22][23][24]. Kiedy Naród Ognia rozpoczął Wielką Wojnę, mógł polegać na swojej potężnej flocie – składającej się głównie z krążowników – aby zdominować oceany świata i zniszczyć floty innych narodów, w szczególności Plemion Wody[2][19][25]. Marynarka wojenna odegrała także główną rolę w morderczych najazdach na Południowe Plemię Wody[26]. Po zakończeniu wojny stuletniej Marynarka Ognia zaczęła odgrywać główną rolę w misjach humanitarnych[27][28].
Marynarka Narodu Ognia jest wysoce zorganizowana i rozwarstwiona, z jasną hierarchią i efektywną biurokracją. Od wszystkich żołnierzy oczekuje się bezwarunkowego podporządkowania się swoim przełożonym. Ruchy marynarki wojennej są koordynowane przez sokoły pocztowe za pośrednictwem różnych wież rozmieszczonych strategicznie na całym oceanie, a wszystkie wieże muszą na bieżąco śledzić wszystkie ruchy marynarki wojennej[29].
Siły powietrzne[]
Naród Ognia był pierwszym z czterech narodów, który opracował maszyny latające do celów wojskowych; balony wojenne i sterowce. Należy zauważyć, że balony wojenne zostały zaprojektowane przez mechanika, obywatela Królestwa Ziemi[3], i że sterowce zostały wykonane przy użyciu balonów jako podstawy. Możliwość kontrolowania nieba dała Narodowi Ognia niemal nie do pokonania przewagę nad wrogami[30].
Przed zakończeniem wojny stuletniej cały znany personel sił powietrznych Narodu Ognia składał się z mężczyzn[31]. Po zakończeniu konfliktu kobiety zaczęły służyć także w lotnictwie[15].
Historia[]
Przez większą część wojny stuletniej Naród Ognia nie użył żadnych prawdziwych sił powietrznych przeciwko swoim wrogom. Jednakże, po bitwie o Północną Świątynię Powietrza, Naród Ognia nabył balon wojenny, balon na ogrzane powietrze zaprojektowany przez mechanika, wynalazcę Królestwa Ziemi, którego Naród Ognia wmusił do służby, projektując broń i technologię. Jak stwierdził minister wojny Qin: „Ta klęska jest początkiem wielu wielkich zwycięstw”[3]. Pod koniec inwazji okazało się, że Naród Ognia skonstruował znacznie więcej balonów wojennych, które są teraz napędzane przez magów ognia, a także kilka masywnych metalowych sterowców[30].
Siły powietrzne pomogły Azuli w wytropieniu Drużyny Awatara po tym, jak Sokka i Zuko uwolnili Hakodę, Suki i Chit Sanga z Wrzącej Skały. Po krótkiej bitwie w Zachodniej Świątyni Powietrza Drużynie udało się uciec na Appie[29]. Jakiś czas później oddział sił powietrznych pomagał komandor Mamushi z Marynarki Ognia w poszukiwaniu artefaktu w kolonii Narodu Ognia[32].
Sterowce odegrały kluczową rolę w planie Ozaia zniszczenia Królestwa Ziemi poprzez wykorzystanie mocy Komety Sozina. Chociaż atak zrównał z ziemią znaczną część zachodniego wybrzeża, wszystkie sterowce zostały przechwycone lub zniszczone, gdy Awatar Aang i jego przyjaciele pokonali Ozaia i sabotowali atak. Atak ten zasadniczo zniszczył siły powietrzne Narodu Ognia, ponieważ większość ich mocy została zainwestowana w sterowce[31]. Siły powietrzne zostały odtworzone po zakończeniu wojny i wykorzystane do szybkiego transportu członków rodziny królewskiej, takich jak Iroh[15] i Władca Ognia Zuko, na ważne spotkania[33].
Balon na ogrzane powietrze[]
- Osobny artykuł: Balon na ogrzane powietrze
Balon na ogrzane powietrze Narodu Ognia, zwany także balonem bojowym, to prosty pojazd latający składający się z dużego czerwonego balonu z insygniami Narodu Ognia i znajdującej się pod nim gondoli osobowej. Balon jest zasilany przez piec węglowy podpalany przez jednego maga ognia, podczas gdy drugi mag ognia wystrzeliwuje pociski w stronę sił powietrznych lub naziemnych[3].
Sterowce[]
- Osobny artykuł: Sterowiec Narodu Ognia
Sterowce to masywne powietrzne okręty wojenne wykonane z metalu, z dziesiątkami członków załogi. Używane są głównie do bombardowania celów naziemnych i posiadają dziesiątki małych platform, z których magowie ognia mogą atakować powietrznych wrogów, a także bronić korpusu statku. Sterowce unoszą się na wodzie, wykorzystując duże ogniwa paliwowe umieszczone na dnie kadłuba, aby ogrzać powietrze w środku[30]. Sterowce odegrały dużą rolę w ostatnich fazach wojny, gdyż stanowiły siłę bojową, z pomocą której Ozai planował spalić Królestwo Ziemi podczas przelotu Komety Sozina[34].
Znani dowódcy[]
Specjalne grupy zadaniowe[]
Łucznicy Yuyan[]
- Osobny artykuł: Łucznicy Yuyan
Łucznicy Yuyan to wysoko wykwalifikowana jednostka łuczników pułkownika Shinu, która według Zhao potrafi „przyszpilić muchę do drzewa z odległości stu metrów, nie zabijając jej”[35].
Orszak Królewski[]
- Osobny artykuł: Orszak królewski
Orszak królewski to elitarna grupa magów ognia ubranych w unikalną zbroję, służącą ochronie członków rodziny królewskiej[36]. Zostali wygnani przez paranoiczną Azulę tuż przed przybyciem Komety Sozina, ponieważ wierzyła, że nie można im ufać, gdyż w końcu ją zdradzą[37].
Banda Nosorożców[]
- Osobny artykuł: Banda Nosorożców
Banda Nosorożców była elitarną grupą kawalerii Narodu Ognia, założoną przez pułkownika Mongke. Grupa składała się z pięciu członków, z których każdy nosił inną specjalistyczną broń. Byli bardzo wykwalifikowani i potrafili cicho jeździć na komodorożcach przez zarośla[38][39]. Po wojnie stuletniej, Banda Nosorożców opuściła wojsko i zostali najemnikami[1].
Najeźdźcy z Południa[]
- Osobny artykuł: Najeźdźcy z Południa
Najeźdźcy z Południa składają się z elitarnej grupy statków i żołnierzy, których zadaniem jest przeprowadzanie licznych najazdów na Południowe Plemię Wody.
Ich insygnia zdobią morskie kruki, a ich mundury nieznacznie różnią się od konwencjonalnych zbroi Narodu Ognia. Ich hełmy mają czerwone osłony oczu, które rozciągają się na boki z dwoma kolcami po każdej stronie, przypominającymi płomienie lub skrzydła, a zbroja jest cała czarna, z wyjątkiem czerwonych konturów na krawędziach. Dowódca ma bardziej skomplikowany hełm, ponieważ nie ma osłony oczu, ale ma trzy czerwone kolce wystające na zewnątrz, zakrzywiony czerwony kolec zarysowujący oczy, czarną osłonę nosa sięgającą w dół, kolce w pobliżu ust i wreszcie kolce na osłonach ramion.
Ich okręt flagowy jest dość zaawansowany i ma niezwykle dużą wieżę dowodzenia. Celem Najeźdźców z Południa było wyeliminowanie wszystkich magów wody z Południowego Plemienia Wody, a także kradzież zapasów dla Narodu Ognia[29].
Znani dowódcy[]
Flota Pomocy[]
- Osobny artykuł: Flota Pomocy Narodu Ognia
Rząd zobowiązał się do finansowania oficjalnej Floty Pomocy na początku połowy lat 160 o.Z. po tym, jak admirał Dalja Ro przekierowała swoje statki, aby pomóc wiosce, w której wybuchł wulkan. Flota Pomocy jest wysyłana, aby uporać się z minami, tsunami i trzęsieniami ziemi oraz pomagać każdemu na świecie, kto potrzebuje jej pomocy. We flocie wchodzą także niektórzy cywile i obywatele innych krajów, ponieważ admirał nigdy nie odrzucała nikogo, kto oferuje pomoc[28].
Znane bazy[]
Wojsko Narodu Ognia obsługiwało wiele baz i garnizonów w całej ojczyźnie i Królestwie Ziemi podczas wojny stuletniej. Bazami tymi dowodzili wysocy rangą oficerowie Armii i Marynarki Ognia.
Strategie[]
- "Każda wojna opiera się na oszustwie."
- ―Powszechnie znane przysłowie Narodu Ognia[41].
Siły zbrojne Narodu Ognia wydają się preferować strategię, która symbolizuje ich sztukę tkania. Oblężenie Północy pokazało, że Naród Ognia używa ciężkich bombardowań swoimi flotami, zanim pokonuje wroga pojazdami opancerzonymi, ciężką kawalerią i ciężką piechotą. Po zdobyciu przyczółka Naród Ognia zwykle oczyszcza obszar, posuwając się z dużą prędkością z kawalerią i czołgami. Po pierwszym natarciu wojsko Narodu Ognia zwykle roi się od piechoty. Inne strategie nie są pokazane, ale wiadomo, że wykorzystują wojnę manewrową i okrążają wroga.
Znane starcia[]
|
|
Ciekawostki[]
- Według niezweryfikowanych informacji kanału YouTube Avatar: The Last Airbender, Naród Ognia posiadał już jakiś rodzaj sił powietrznych za Władcy Ognia Sozina[48].
Zobacz też[]
- Naród Ognia
- Imperium Ziemi
- Wojsko Królestwa Ziemi
- Wojsko Plemienia Wody
- Zjednoczone Siły
- Wojskowość w świecie Awatara
- Organizacje w świecie Awatara
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 Komiks „The Rift Part One”.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 2,8 2,9 Cały serial Awatar: Legenda Aanga.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 „Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 17. „Północna Świątynia Powietrza” (17/61).
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 13. „Wiertło” (33/61).
- ↑ Avatar Extras dla odcinka „Malowana Pani”.
- ↑ Komiks „Private Fire”.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Powieść „The Shadow of Kyoshi”, epilog.
- ↑ Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 2. „Nine Years Later”.
- ↑ Cała książka The Rise of Kyoshi.
- ↑ Komiks „The Promise Part Three”.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 „Avatar: The Last Airbender—The Art of the Animated Series”, s. 136.
- ↑ 12,0 12,1 Komiks „Smoke and Shadow Part Two”.
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 2. „Opaska” (42/61).
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 7. „Uciekinierka” (47/61).
- ↑ 15,0 15,1 15,2 Komiks „Smoke and Shadow Part Three”.
- ↑ Komiks „Azula in the Spirit Temple”.
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 14. „Wrząca Skała, część 1” (54/61).
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 10. „Dzień Czarnego Słońca, część 1: Inwazja” (50/61).
- ↑ 19,0 19,1 „Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 19. „Oblężenie Północy, część 1” (19/61).
- ↑ 20,0 20,1 20,2 Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 3. „The Boy from Makapu”.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Uncle Iroh's Adventure Guide, wrzesień 2024, s. 87.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, luty 2022, s. 48.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, luty 2022, s. 49.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, luty 2022, s. 53.
- ↑ „Avatar: The Last Airbender: Legacy”, s. 11, The Hundred Year War.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, luty 2022, s. 265.
- ↑ Komiks „The Promise Part One”.
- ↑ 28,0 28,1 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, luty 2022, s. 88.
- ↑ 29,0 29,1 29,2 „Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 16. „Najeźdźcy z Południa” (56/61).
- ↑ 30,0 30,1 30,2 „Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 11. „Dzień Czarnego Słońca, część 2: Zaćmienie” (51/61).
- ↑ 31,0 31,1 „Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 21. „Kometa Sozina, część 4: Awatar Aang” (61/61).
- ↑ Avatar: Generations, Navigator Games oraz Square Enix Mobile London, 10 sierpnia 2022, Wstęp.
- ↑ Komiks „North and South Part Three”.
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 18. „Kometa Sozina, część 1: Król Feniks” (58/61).
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 13. „Błękitny Duch” (13/61).
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 1. „Stan Awatara” (21/61).
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 20. „Kometa Sozina, część 3: Morze ognia” (60/61).
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 11. „Pustynia” (31/61).
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 5. „Dzień Awatara” (25/61).
- ↑ Avatar: Generations, Navigator Games oraz Square Enix Mobile London, 10 sierpnia 2022, „Ketu Harbor”.
- ↑ Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 17. „Obligations”.
- ↑ Powieść „The Rise of Kyoshi”, rozdział 8. „The Fracture”.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, luty 2022, s. 264.
- ↑ Powieść „The Reckoning of Roku”, rozdział 3. „A Way Through”.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Uncle Iroh's Adventure Guide, wrzesień 2024, s. 21.
- ↑ Avatar: Generations, Navigator Games oraz Square Enix Mobile London, 10 sierpnia 2022, „Shen Guan”.
- ↑ Avatar: Generations, Navigator Games oraz Square Enix Mobile London, 10 sierpnia 2022, „The Glacial Temple”.
- ↑ The Complete History of the Four Nations: 5:15-5:25. Kanał YouTube Avatar: The Last Airbender. (20 września 2019). Opublikowano 2 września 2020 r.