Awatar Wiki
Rozkoszna herbatka czy śmiertelna trucizna…?
Tytuł artykułu lub jego treść albo jej część mogą pochodzić ze źródeł, które nie zostały oficjalnie przetłumaczone na język polski.

Spalony las[2] to pagórkowaty i rozległy las z małą zawiłą rzeką w pobliżu Wioski Senlin w południowej Zjednoczonej Republice Narodów[1], dawniej zachodnim Królestwie Ziemi. W 99 o.Z. las doznał poważnych zniszczeń po bitwie stoczonej przez Naród Ognia[2], która spowodowała, że Hei Bai, duch, który chronił las przez tysiące lat[3], wpadł we wściekłość i zaatakował niewinnych mieszkańców wioski[4].

Historia[]

Scorched forest

Drużyna Awatara zbadała szkody wyrządzone lasowi.

Drużyna Awatara na krótko odwiedziła ten las późną jesienią roku 99 o.Z. Lecąc na Appie, zauważyli spalony obszar, rozciągający się po ziemi niczym blizna. Wylądowali, aby zbadać sprawę dokładniej; zauważywszy rozległe zniszczenia i brak jakiegokolwiek życia, które rozjaśniłoby to miejsce, Aang przyjął to mocno, twierdząc, że zniszczony las był symbolem jego porażki, ponieważ obowiązkiem Awatara było chronić przyrodę, ale nie wiedział, jak wykonać swoją pracę. Jednak Katara zdołała poprawić mu humor, wskazując, że na ziemi było wiele żołędzi, które pewnego dnia wyrosną na wysokie dęby i ponownie ozdobią ten obszar, a dzikie zwierzęta powrócą, aby zamieszkać w odrośniętym lesie.

Następnie Aanga zaczepił starszy mężczyzna z pobliskiej wioski i błagał Awatara, aby pomógł jego społeczności. Zachęcony przez Katarę chłopiec zgodził się pomóc im, jak tylko mógł. We wiosce dowiedzieli się, że przez ostatnie kilka dni duch Hei Bai wyłaniał się ze spalonego lasu i powodował poważne uszkodzenia strukturalne wioski, a także każdej nocy porywał jednego mieszkańca.

Hei Bai's statue

Pośrodku lasu znajdowała się statua Hei Baia, obrońcy lasu.

Mając na celu rozwiązanie zagadki gniewu ducha, Aang próbował chronić wioskę podczas kolejnego ataku. Jednak mu się nie udało, a Hei Bai porwał Sokkę. Mag powietrza ruszył w pogoń na swojej lotni i próbował uwolnić przyjaciela. Jednak zanim mu się to udało, Hei Bei i Sokka zniknęli, przez co Aang rozbił się nieprzytomny na ziemi przed posągiem niedźwiedzia, gdzie obudził się kilka godzin później.

Powróciwszy do wioski, by powiedzieć Katarze o swojej porażce, Aang zdał sobie sprawę, że nikt nie mógł go zobaczyć, ponieważ przeszedł do świata duchów. Kieł, zwierzęcy przewodnik Awatara Roko, przybył do niego i zabrał go na Wyspę Półksiężyca, gdzie chłopiec dowiedział się, że musi udać się na wyspę w czasie zimowego przesilenia, aby móc porozumieć się ze swoim poprzednikiem. Po tym odkryciu Kieł poleciał z nimi z powrotem do lasu; duch smoka zniknął w posągu niedźwiedzia, a duch Aanga ponownie połączył się z jego ciałem siedzącym pod posągiem.

Aang wrócił do wioski, gdzie ponownie oczekiwał na przybycie Hei Baia o zmroku. Zamiast walczyć z nim, połączył się z duchem i dowiedział się, że Hei Bai był duchem lasu. Zdając sobie sprawę, że wściekle atakował z powodu zniszczenia lasu, Aang pokazał Hei Baiowi żołędzia jako symbol nadziei, że las odrośnie. Wracając do swojej spokojnej formy, Hei Bai wrócił do lasu i uwolnił wszystkich ludzi, których porwał, w tym Sokkę[4].

Ciekawostki[]

  • W wersji na komputery osobiste pierwszej gry wideo Avatar: The Last Airbender spalony las nazywany jest „Blizną Świata” (ang. The Scar of the World).
  • Na oficjalnym kanale YouTube Avatar Legends, spalony las nazywano Lasem Hei Baia[5].

Przypisy

  1. 1,0 1,1 Legenda Korry”, Księga III: Zmiana, rozdział 2. „Odrodzenie” (28/52).
  2. 2,0 2,1 The Lost Lore of Avatar Aang (angielski), zarchiwizowana zawartość biblioteki online na temat serialu, The Lost Lore of Avatar Aang - Location: The Scorched Forest.
  3. The Lost Lore of Avatar Aang (angielski), zarchiwizowana zawartość biblioteki online na temat serialu, The Lost Lore of Avatar Aang - Creature: Hei Bai.
  4. 4,0 4,1 Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 7. „Zimowe przesilenie, część 1: Świat duchów” (7/61).
  5. Mapping Out Team Avatar's Entire Book 1 Journey!. Kanał YouTube Avatar Legends (31 lipca 2020). Opublikowano 12 września 2020 r.

Zobacz też[]