| Rozkoszna herbatka czy śmiertelna trucizna…?
Tytuł artykułu lub jego treść albo jej część mogą pochodzić ze źródeł, które nie zostały oficjalnie przetłumaczone na język polski.
|
| To jest zwyczajny projekt konstrukcyjny.
Ta strona jest w trakcie budowy. Prosimy o wkład w pomoc w tworzeniu jej.
|
Mystery of Penquan Island (pl. Tajemnica Wyspy Penquan) to powieść graficzna, której akcja rozgrywa się w uniwersum Awatara, opowiadająca o przygodach Mako i Bolina na Wyspie Penquan. Autorką powieści, w porozumieniu z Avatar Studios, jest Kiku Hughes, za rysunki odpowiada Alex Monik, a kolory zrobiła Diana Sousa. Pierwotnie premiera planowana była na 26 lutego 2025 roku, ale później przesunięto ją na 4 marca[1][2].
Opis[]
Mako i Bolin wyruszają na Wyspę Penquan w Narodzie Ognia, aby znaleźć odpowiedzi na zagadkę — a po drodze może także poznać trochę swojej przeszłości.
Kiedy w ręce Mako wpada dziwna sprawa zaginięcia, jest zmuszony wybierać między pracą a robieniem tego, co uważa za słuszne! Rozwalony pokój i nieprzydatny świadek nie wróżą dobrze początkom śledztwa, ale kiedy jego brat Bolin natrafia na zaskakującą wskazówkę, która łączy ich własną matkę ze sprawą, oboje wyruszają w podróż na małą, wiejską wyspę Penquan. Wygląda na to, że mieszkańcy wyspy mają coś do ukrycia, a bracia są zdeterminowani, aby dotrzeć do sedna sprawy ― nawet jeśli oznacza to odkrycie niewygodnych fragmentów przeszłości ich rodziny.[1]
Uwagi produkcyjne[]
Transkrypcja[]
Osobny artykuł: Transkrypcja:Mystery of Penquan Island
Ciągłość serii[]
- Obecne mieszkanie i budynek Mako i Bolina mają ten sam układ, meble i dekoracje co ich poprzednie[3], które musieli porzucić po Harmonijnym Zrównaniu z powodu zarośnięcia duchowych winorośli[4].
- W pudełku, w którym trzymał kamień uspokajający swojej matki, Bolin trzymał również swój hełm do walk magicznych i kostium Nuktuka.
- Sklep importowy Narodu Ognia, który Mako odwiedza, aby wyśledzić pochodzenie kamienia uspokajającego, ma na wystawie maski z Festiwalu Dni Ognia, pozytywkę śpiewającą „Winny gron liść”, głowę smokołosia oraz ognistą fretkę i kotasowę maneki-neko. Ostatnia z nich jest przypadkowo oparta na zwierzęciu z Królestwa Ziemi.
- W biurze Panzo znajdują się reprodukcje portretów z Galerii Królewskiej, począwszy od Ozaia aż do ojca Taiso, a także dzieła sztuki przedstawiające Ozaia w jego stroju Króla Feniksa.
- Montaż, w którym Mako bezskutecznie wypytuje zdenerwowanych mieszkańców Wyspy Penquan o Hai Juna, jest odbiciem pytań Drużyny Awatara o Appę w Ba Sing Se, gdy ten zaginął[5].
- Podczas infiltracji więzienia Panzo, Bolin robi to, używając magii ziemi, tak samo jak w fabryce Rówmościowców. Jego podcinanie przeciwników magią ziemi, podczas gdy Mako używał magii ognia, jest również ich wyćwiczoną taktyką[6].
- Kultura wodza ognia, którą propagował Panzo, została po raz pierwszy przedstawiona w drugim tomie Smoke and Shadows[7].
- Bolin odwracający uwagę Panzo za pomocą magii ziemi, aby Mako mógł odwrócić sytuację w walce, odzwierciedla pomoc, jakiej udzielił Asami w walce z jej ojcem w „Końcu gry”[8].
- Bolin kneblujący Panzo po jego porażce odzwierciedla moment, w którym zrobił to Zaheerowi w „Jadzie Czerwonego Lotosu”[9]. Fakt, że zrobił to za pomocą magii ziemi, przywołuje również praktykę Dai Li polegającą na uciszaniu celów za pomocą skalnych rękawic[10].
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 The Legend of Korra: Mystery of Penquan Island TPB. Dark Horse Comics. Opublikowano 18 stycznia 2024 r.
- ↑ Dark Horse Comics on X. X. Opublikowano 15 października 2023 r.
- ↑ „Legenda Korry”, Księga II: Duchy, rozdział 5. „Rozjemcy” (17/52).
- ↑ „Legenda Korry”, Księga III: Zmiana, rozdział 1. „Łyk świeżego powietrza” (27/52).
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 14. „Miasto murów i tajemnic” (34/61).
- ↑ „Legenda Korry”, Księga I: Powietrze, rozdział 7. „Pokłosie” (7/52).
- ↑ Komiks „Smoke and Shadow Part Two”.
- ↑ „Legenda Korry”, Księga I: Powietrze, rozdział 12. „Koniec gry” (12/52).
- ↑ „Legenda Korry”, Księga III: Zmiana, rozdział 13. „Jad Czerwonego Lotosu” (39/52).
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 17. „Jezioro Laogai” (37/61).