| Rozkoszna herbatka czy śmiertelna trucizna…?
Tytuł artykułu lub jego treść albo jej część mogą pochodzić ze źródeł, które nie zostały oficjalnie przetłumaczone na język polski.
|
Pomyślmy o tym przez chwilę. Czy rozważyliśmy wszystkie opcje?
Lu Ten[1].
Lu Ten był synem generała Iroh, bratankiem Ozaia i Ursy, kuzynem Zuko i Azuli, wnukiem Azulona, prawnukiem Sozina i drugim w kolejce do tronu Narodu Ognia. Jako współczujący i troskliwy mężczyzna, Lu Ten starał się zarówno służyć swojemu państwu, jak i pomagać innym, poprzez dołączenie do wojska Narodu Ognia. Będąc świadkiem okropności wojny stuletniej, zaczął coraz bardziej kwestionować kierunek rozwoju swojej ojczyzny. Służąc w wojsku swojego kraju jako żołnierz, zginął podczas sześćsetdniowego oblężenia Ba Sing Se dokonywanego przez jego ojca.
Śmierć Lu Tena miała traumatyczny wpływ na jego ojca, który został zmuszony do zrezygnowania z dalszego oblężenia, ostatecznie dając Ozaiowi szansę na odebranie jego prawa do tytułu Władcy Ognia[7].
Historia[]
Wczesne życie[]
W dzieciństwie Lu Ten lubił bawić się ze swoim ojcem, Iroh.
Lu Ten urodził się jako syn koronowanego księcia Iroh w późniejszych etapach stuletniej wojny i dorastał wierząc w propagandowy obraz walki Narodu Ognia jako słuszny wysiłek dzielenia się dobrobytem i zjednoczenia świata. W przeciwieństwie do wielu członków rodziny królewskiej Narodu Ognia, miał szczęśliwe dzieciństwo[1]. Nie tylko cieszył się świetnymi relacjami z ojcem[8], ale jego inteligencja i ciekawość przekonały do niego także jego dziadka, Władcę Ognia Azulona[1]. Lu Ten również cieszył się z wakacji na Żarzącej Wyspie wraz z resztą rodziny królewskiej[9]. Gdy dorósł, uczyli go królewscy nauczyciele i jego ojciec Iroh[1].
Odziedziczywszy charyzmę Iroh, Lu Ten mógł bez większych problemów działać na dworze, co zrobiło wrażenie na jego nauczycielach. Ponieważ był jedynie marginalnie narażony na bezwzględny i morderczy charakter rządu i rodziny oraz wierząc propagandzie swojego narodu, Lu Ten postanowił wstąpić do Armii Ognia, aby po osiągnięciu pełnoletności „nauczyć się przez doświadczenie”. Iroh błagał syna, aby rozważył inne ścieżki, lecz młody człowiek nalegał i chciał podążać śladami ojca[1].
Wczesna kariera wojskowa[]
Dołączając do Armii Ognia, Lu Ten szybko zdał sobie sprawę, że świat nie jest tak czarno-biały, jak myślał. Będąc świadkiem podbojów swojego narodu na pierwszej linii frontu, książę zaczął kwestionować swój światopogląd. Choć nadal mocno wierzył w wielkość Narodu Ognia, zaczął zdawać sobie sprawę, że wojsko Narodu Ognia nie zawsze postępowało sprawiedliwie. Co więcej, szybko zdał sobie sprawę, że nadal chroni się go przed najgorszymi ekscesami wojny stuletniej i nie wysyła do najbardziej brutalnych stref działań wojennych. Książę zastanawiał się, czy odzwierciedla to regularną politykę wobec „ważnych osób”, czy też zostało potajemnie zorganizowane przez jego własnego ojca[1]. Przez większość czasu przebywał w Stolicy Narodu Ognia, gdzie musiał wypełniać wiele obowiązków związanych z jego pozycją księcia. Co więcej, często występował jako przedstawiciel Iroh, który był przeważnie nieobecny w Narodzie Ognia ze względu na jego znaczenie jako dowódcy pierwszej linii[10].
Sfrustrowany schronieniem Lu Ten na ogół starał się, aby wysyłano go na jak największą liczbę misji do jak największej liczby miejsc na świecie[10]. W miarę jak coraz bardziej kwestionował prawdę o wojnie stuletniej, a także pragnął naprawdę zobaczyć wszystko, co jako przyszły następca tronu powinien zobaczyć, Lu Ten postanowił wspiąć się po szczeblach kariery wojskowej. Zostając wyższym rangą oficerem, pomyślał, że będzie mógł służyć bezpośrednio pod dowództwem swojego ojca i w ten sposób doświadczyć wojennej rzeczywistości, rozpoznać wiele zła, które będzie musiał naprawić, i „szerzyć chwałę Narodu Ognia”[1]. Chociaż na ogół wykonywał rozkazy i starał się wykonywać swoje obowiązki jako żołnierz Narodu Ognia, Lu Ten również stał się oddany pewnym zasadom moralnym[10].
Kampania na Jaśminowej Wyspie[]
Lu Ten pomógł zakończyć niszczycielską kampanię Narodu Ognia na Jaśminowej Wyspie.
Ostatecznie Lu Ten został mianowany kapitanem i przydzielony do floty wojskowej dowodzonej przez admirał Yueyę[6]. Przy okazji został wciągnięty w osobistą zemstę admirał. Wieki temu rodzina Yueyi poniosła wielką klęskę z rąk Jaśminowej Wyspy, niezależnego państwa wyspiarskiego na Morzu Południowym. Admirał ostatecznie zdecydowała się użyć swojej mocy, aby zaatakować znienawidzoną wyspę – która pozostała neutralna podczas Wielkiej Wojny – aby pomścić swoich przodków[11]. Lu Ten wątpił w twierdzenia swojej przełożonej, że mała wyspa stanowi zagrożenie dla Narodu Ognia. Dlatego zgłosił się na ochotnika do wzięcia udziału w pierwszym desancie Armii Ognia, aby sprawdzić prawdziwość historii Yueyi. W trakcie tego procesu książę wkrótce zaczął się kłócić z zastępcą dowódczyni jednostki, starszym kapitanem imieniem Zhao[6].
Kiedy Lu Ten wylądował na Jaśminowej Wyspie w ramach nocnego ataku z zaskoczenia, był świadkiem, jak jego towarzysze brutalnie niszczyli lokalne osady, nie napotykając rzekomego zagrożenia. W ten sposób książę zdał sobie sprawę, że Yueya naprawdę kłamała. Korzystając z podległych mu żołnierzy, próbował dopuścić się najgorszych ekscesów, a nawet sprzymierzyć się z miejscowymi „obrońcami”, aby powstrzymać swoją zwierzchniczkę. Ostatecznie sojusznikom udało się nawet zwerbować Zhao do pomocy w ich sprawie i powstrzymali kampanię Yueyi. Aby uhonorować swoją rolę w ratowaniu miejscowej ludności, księciu pozwolono następnie wziąć udział w ceremonii parzenia herbaty na Jaśminowej Wyspie, podczas której degustowano jedyną część rocznych plonów, która przetrwała brutalny atak. Następnie podzielił się swoim napojem z poszukiwaczami przygód, zanim wyruszył na badanie zniszczeń spowodowanych przez jego wojsko na wyspie. Zrozpaczony, przed opuszczeniem tego miejsca przysiągł chronić Jaśminową Wyspę[12].
Późniejsze lata i śmierć[]
Lu Ten i Iroh pozostawali blisko siebie, nawet gdy służyli razem na linii frontu.
W pewnym momencie Lu Ten osiągnął swój cel, jakim było służenie bezpośrednio pod dowództwem ojca. Oboje nadal utrzymywali silną relacje[8], zachowując jowialność i nieformalną obecność w swojej obecności, nawet gdy pełnili służbę[13]. Lu Ten zapoznał ojca ze słynną złocistą herbatą jaśminową z Jaśminowej Wyspy, która później stała się ulubionym naparem generała[14].
Lu Ten stracił życie w walce z Królestwem Ziemi pięć lat przed końcem wojny stuletniej podczas oblężenia Ba Sing Se. Został śmiertelnie ranny mniej więcej w tym samym czasie, gdy Iroh przedarł się przez Zewnętrzny Mur miasta[15] i wkrótce zmarł[5]. Jego ojciec dopiero później dowiedział się o sytuacji syna, a kiedy został poinformowany, Lu Ten już nie żył[7].
Dziedzictwo[]
Mój syn, Lu Ten, był tak jasnym światłem na tym świecie; w życiu i po swojej stracie, wiele mnie nauczył.
Iroh o Lu Tenie[16].
Po śmierci Lu Tena Iroh zabrał ze sobą obraz przedstawiający syna, aby mu o nim przypominał.
Iroh był tak załamany śmiercią syna, że porzucił oblężenie miasta[7][17], twierdząc, że on i jego ludzie byli wyczerpani długim oblężeniem i długim przebywaniem z dala od domów[18]. Mimo, że odwrót ostatecznie powiązano ze śmiercią jego syna, powszechnie uważano również, że Iroh zdał sobie sprawę, że jego armie poniosły bardzo ciężkie straty i osiągnęły stan krytyczny[19][5].
Kiedy stryj Lu Tena, książę Ozai, dowiedział się o jego śmierci i późniejszych działaniach Iroh, zwrócił się do ich ojca, Władcy Ognia Azulona, aby mianował go następcą tronu, twierdząc, że śmierć Lu Tena oznacza, że królewski ród zakończy się wraz z Iroh, ponieważ nie miał innego spadkobiercy. Azulon był wściekły na taką prośbę i uznał za stosowne zabić pierworodnego Ozaia, księcia Zuko, w ramach kary, ale z powodu jego tajemniczej śmierci wkrótce potem Ozai był w stanie objąć tron[7]. Chociaż Iroh był starszym bratem, nie kwestionował twierdzeń Ozaia, ponieważ był zbyt zdruzgotany śmiercią zarówno Lu Ten, jak i Azulona. Stracił pragnienie władzy[20].
Iroh w końcu udało się dostać do świata duchów, gdzie szukał Lu Tena, ale bezskutecznie. Ogólnie rzecz biorąc, utrata syna i doświadczenia podczas jego podróży wywarły głęboki wpływ na Iroh, którego osobowość przesunęła się bardziej w stronę spokojnej akceptacji życia, niż dalszego uczestnictwa w wysiłkach wojennych Narodu Ognia[13][17].
Osobowość[]
Lu Ten był osobą inteligentną, rozważną, ciekawą świata i charyzmatyczną. Miał tendencję do kwestionowania tego, co widział, i nie wierzył ślepo w nic. Ta ciekawość czasami kłóciła się z jego względną naiwnością i tendencją do pokładania zaufania w tym, co mu mówiono o wielkości Narodu Ognia[1][10]. Ponieważ był także oddany pewnym zasadom moralnym i bardzo poważnie traktował swoją rolę księcia, Lu Ten starał się podejmować sprawiedliwe decyzje, z korzyścią dla większości, i naprawiać wszelkie krzywdy, na jakie się natknął[1]. W związku z tym Lu Ten był skłonny wykonywać rozkazy i podejmować ekstremalne działania, jeśli uznał je za konieczne, jednak odczuwał odrazę i przerażenie znęcaniem się nad niewinnymi cywilami lub niesprawiedliwie wybranymi grupami[1][12]. W miarę upływu czasu i Lu Ten zdał sobie sprawę, ile zła wyrządził Naród Ognia na całym świecie, coraz bardziej kwestionował kierunek rozwoju swojego kraju[21].
Z drugiej strony uwielbiał Iroh i wierzył, że sprawa jego ojca nie może być całkowicie błędna. To z kolei zainspirowało go do podążania śladami ojca, aby naprawdę poznać rolę Iroha w wojnie i pomóc mu w rzekomej walce o dobro globalne[1].
Umiejętności[]
Lu Ten był mistrzem magii ognia[1] o wielkim naturalnym talencie i był w stanie wytworzyć potężne ostrza lub strumienie ognia. Ponieważ był osobą bardzo samoświadomą, rozumiał swoje słabości w sztuce tkania[10].
Książę był także osobą głęboko spostrzegawczą i poprzez zadawanie pytań potrafił sprytnie zrozumieć wewnętrzne niepokoje danej osoby[10].
Rodzina[]
Osobny artykuł: Rodzina królewska Narodu Ognia
| Yosor | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Gonryu | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Huazo | Chaeryu | Sulan | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Chaejin | Zoryu | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Taiso | Hazei | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Sozin | Zeisan |  Roko | Ta Min | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Azulon | Ilah | Rina | Jinzuk | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Iroh | Ozai | Ursa | Noren | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Lu Ten | Zuko | Azula | Kiyi | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Izumi | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Iroh | Córka Izumi[22] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wystąpienia[]
„Awatar: Legenda Aanga”[]
Księga II: Ziemia (土)[]
- 209. „Gorzka praca” (retrospekcja)
Księga III: Ogień (火)[]
- 305. „Plaża” (retrospekcja, bez kwestii)
Avatar Legends: The Roleplaying Game[]
Ciekawostki[]
- Po chińsku jego imię zapisuję się znakami 路騰[23].
- Lu Ten został po raz pierwszy wspomniany podczas Oblężenia Północy, kiedy Iroh powiedział Zuko, że po śmierci Lu Tena traktuje go jak własnego syna.
- Po raz pierwszy Zuko wspomniał go po imieniu w retrospekcji w odcinku „Samotny Zuko”.
- Młodszego Lu Tena można było zobaczyć w odcinku „Gorzka praca”, a w „Opowieści o Ba Sing Se” na ołtarzu Iroh postawił obraz starszego Lu Tena.
- Zuko miał retrospekcje, pokazującą siebie, Iroh i młodego Lu Tena w odcinku „Plaża”. Jest przedstawiany jako dorosły żołnierz w Avatar: The Last Airbender: Legacy of the Fire Nation.
- Według Avatar Extras w odcinku „Opowieści o Ba Sing Se” błędnie napisano imię Lu Tena, zapisując je jako „Lu Tin”.
- Słowa na górze po lewej stronie portretu Lu Tena można przetłumaczyć jako: "Do generała Iroh: Do zobaczenia po wygraniu wojny. Twój lojalny syn, Lu Ten".
Przypisy
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Uncle Iroh's Adventure Guide, wrzesień 2024, s. 48.
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 8. „Zimowe przesilenie, część 2: Awatar Roko” (8/61).
- ↑ The Earth Kingdom Chronicles: The Tale of Zuko, rozdział 2.
- ↑ Kiedy Zuko miał szesnaście lat[2], rozmyślał, że Lu Ten nie był dużo starszy od niego w chwili swojej śmierci[3].
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — podręcznik podstawowy, luty 2022, s. 58.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Uncle Iroh's Adventure Guide, wrzesień 2024, s. 127.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 „Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 7. „Samotny Zuko” (27/61).
- ↑ 8,0 8,1 „Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 9. „Gorzka praca” (29/61).
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga III: Ogień, rozdział 5. „Plaża” (45/61).
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Uncle Iroh's Adventure Guide, wrzesień 2024, s. 49.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Uncle Iroh's Adventure Guide, wrzesień 2024, s. 22.
- ↑ 12,0 12,1 Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Uncle Iroh's Adventure Guide, wrzesień 2024, s. 128.
- ↑ 13,0 13,1 „Avatar: The Last Airbender: Legacy of the Fire Nation”, s. 26.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Uncle Iroh's Adventure Guide, wrzesień 2024, s. 7.
- ↑ „Avatar: The Last Airbender: Legacy of the Fire Nation”, s. 22.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Uncle Iroh's Adventure Guide, wrzesień 2024, s. 124.
- ↑ 17,0 17,1 „Avatar: The Last Airbender: Legacy of the Fire Nation”, s. 23.
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga I: Woda, rozdział 7. „Zimowe przesilenie, część 1: Świat duchów” (7/61).
- ↑ „The Lost Scrolls: Fire”, Sekcja "Uncle Iroh" w The Lost Scrolls Collection.
- ↑ „Avatar: The Last Airbender: Legacy of the Fire Nation”, s. 24.
- ↑ Magpie Games, gra fabularna „Avatar Legends: The Roleplaying Game” — Uncle Iroh's Adventure Guide, wrzesień 2024, s. 48.
- ↑ Komentarze twórców dla odcinka „Koronacja”.
- ↑ „Awatar: Legenda Aanga”, Księga II: Ziemia, rozdział 14. „Miasto murów i tajemnic” (34/61).