Azula in the Spirit Temple

Rozkoszna herbatka czy śmiertelna trucizna…? Tytuł artykułu lub jego treść albo jej część mogą pochodzić ze źródeł, które nie zostały oficjalnie przetłumaczone na język polski.

Odkupienie i żale są dla słabych. Nie jestem nikomu nic winna. Jestem Azula, córka Ozaia, Króla Feniksa! Jestem prawowitą Władą Ognia! I nie toleruję wścibskich duchów!

Azula do ducha świątyni.

Azula in the Spirit Temple
Twórcy
Scenariusz	Faith Erin Hicks
Rysunki	Peter Wartman
Kolory	Adele Matera
Liternictwo	Jimmy Betancourt Richard Starkings
Informacje
Część	76
Wydawca	Dark Horse Comics
Data premiery	1 listopada 2023
ISBN	978-1-5067-3771-3
← Poprzedni	„Lost and Found” (kolejność wydania)
← Poprzedni	„Lost and Found” (kolejność wydania)
Następny →	„The Bounty Hunter and the Tea Brewer” (kolejność wydania)
Następny →	„The Bounty Hunter and the Tea Brewer” (kolejność wydania)

Azula in the Spirit Temple (pl. Azula w świątyni duchów) to samodzielna powieść graficzna ze świata Awatara, skupiona na Azuli. Powieść została napisana przez Faith Erin Hicks, a ilustracje wykonał Peter Wartman. Początkowo historia miała zostać wydana 26 września 2023 roku, jednak została kilkukrotnie przełożona. Dark Horse podał ostateczną datę premiery na 1 listopada 2023 roku. Komiks koncentruje się na konfrontacji Azuli z jej przeszłością.

Opis

Azula kontynuuje swoją kampanię destabilizacji Narodu Ognia przeciwko swojemu bratu, Władcy Ognia Zuko.

Jednak po nieudanym ataku na ostatni cel Azula odnajduje tajemniczą leśną świątynię zamieszkałą przez jednego mnicha… czy może jest to coś bardziej tajemniczego? Azula musi zmierzyć się ze swoją przeszłością i stawić czoła szansie na odkupienie.

Streszczenie

Azula, Zirin i dwoje innych członkiń Wojowniczek Ognia podróżują pewnej nocy przez las w Narodzie Ognia, a Azula powtarza sobie, że niektórzy ludzie są godni, a inni nigdy nie będą. Przybywają do małej wioski, w której znajduje się spichlerz, który zamierzają zniszczyć w ramach kampanii Azuli przeciwko Władcy Ognia Zuko; Kiedy infiltrują budynek, Azula widzi, jak Ty Lee przynosi herbatę dwóm żołnierzom stojącym tam na straży i zaciska zęby na widok drugiej dziewczyny. Następnie używa magii ognia, aby podpalić zawartość spichlerza; robiąc to, Ty Lee radzi strażnikom, aby się napili, wyjaśniając, że według niej ich aury będą dziś wieczorem wymagały wzmocnienia.

Spichlerz następnie wznosi się w górę w wyniku ognistej eksplozji. Jednak gdy Azula i Wojowniczki Ognia próbują uciec z miejsca zdarzenia, Ty Lee woła grupę żołnierzy ukrytych w lesie, ujawniając, że spichlerz jest częścią pułapki. Żołnierze wybiegają i otaczają grupę Azuli, po czym Ty Lee informuje ich, że zniszczony budynek był pusty i stwierdza, że nie pozwoli Azuli uciec i sprawić dalszych kłopotów Zuko. Chiyou – jedna z Wojowniczek Ognia – odpowiada, atakując ją magią ognia, ale Ty Lee unika ataku i pokonuje ją blokując jej chi, po czym obie grupy walczą ze sobą. W końcu jednak Wojowniczki Ognia uciekają bez Chiyou, a Azula tworzy ścianę płomieni, aby powstrzymać Ty Lee i żołnierzy przed ściganiem jej.

Wojownicy Ognia regenerują siły wraz z innymi członkiniami swojej grupy na kempingu w lesie. Zirin próbuje omówić ratunek Chiyou z Azulą, ale była księżniczka odmawia po nią powrotu, uznając Chiyou za ofiarę wojny. Zirin kpi z pomysłu, jakoby ich konflikt z Zuko przypominał wojnę, po czym stwierdza, że Azula obiecała Wojowniczkom Ognia, że będą pomagać uciskanym Obywatelom Ognia, zamiast skradać się jak przestępcy. Ostrzega, że nie są one pionkami, których Azula może użyć przeciwko Zuko i że chcą skupić się na innych rzeczach.

Rozgniewana słowami Zirin, Azula przypomina jej i innym Wojowniczkom Ognia o ich przeszłym uwięzieniu w szpitalu psychiatrycznym i o tym, jak zostały tam zamknięte, ponieważ odmówili spełnienia oczekiwań swoich tradycjonalistycznych rodziców. Twierdzi, że dała im cel i miejsce, kiedy je uwolniła, i dlatego zadecyduje, czego potrzebują. Zirin wycofuje się, ale po tym, jak Azula udaje się na noc do swojego namiotu, ona i pozostałe Wojowniczki Ognia dochodzą do wniosku, że była księżniczka się nimi nie przejmuje. Zgadzają się, że są to winni Chiyou, aby spróbować ją uratować, ponieważ ona zrobiłaby to samo dla nich.

Następnego ranka Azula budzi się i zauważa, że reszta obozu jest opuszczona, po czym stwierdza Wojowniczki Ognia porzuciły ją w nocy. Wściekła się na tę rzekomą zdradę i niewdzięczność, przemierza las w poszukiwaniu ich z zamiarem zemsty, ale nie znajduje po nich śladu przez cały dzień, a później zostaje złapana przez burzę, gdy zapada noc. Zaciągając kaptur płaszcza, kontynuuje spacer po lesie i w końcu napotyka świątynię przypominającą świątynię Mędrców Ognia. Wyraża zdziwienie obecnością takiego budynku, po czym słyszy burczenie w brzuchu i decyduje się zbadać sprawę.

Wchodząc do świątyni, Azula znajduje mniszkę przygotowującą jedzenie i pyta o budynek. Kobieta opisuje świątynię jako miejsce schronienia i odpoczynku dla zmęczonych, na co Azula kwestionuje jej położenie w środku lasu, wyrażając wątpliwość, czy strudzeni podróżnicy rzeczywiście ją odnajdą. Mniszka zapewnia ją, że ci, którzy potrzebują tego miejsca, mogą go znaleźć, po czym zauważa, że Azula wygląda na potrzebującą pomocy. Azula odrzuca ten pomysł, upierając się, że potrzebuje tylko ciepłego posiłku i łóżka na noc, a Zirin i pozostałe Wojowniczki Ognia zapłacą za ich zdradę. Staruszka zaprasza Azulę na noc do świątyni i zapewnia ją, że będzie miała tam dobre sny, zanim rozłożyła dla niej pościel na podłodze. Azula jednak nalega, aby zajęła sypialnię mniszki dla siebie, a staruszka zgadza się zrobić wszystko, co konieczne, aby ułatwić jej pobyt.

Azula zasypia, wciąż chcąc zemścić się na Zirin i Wojowniczkach Ognia. Śpiąc, śni jej się, że budzi się w starym rodzinnym domku plażowym na Żarzącej Wyspie, a Lo i Li czekają, żeby ją przywitać. Dwie starsze kobiety chwytają Azulę za nadgarstki i prowadzą ją na zewnątrz, gdzie widzi całą jej rodzinę oprócz Kiyi – Ozaia, Ursę, Iroh, Zuko bez blizny oraz Władcę Ognia Sozina i Azulona – oraz Ruon-Jiana, którzy zebrali się, aby powitać ją na plaży. Ozai nazywa ją swoim ulubionym dzieckiem, a inni członkowie rodziny chwalą ją za jej przeszłe czyny; podbicie Ba Sing Se, zabicie Awatara Aanga i zostanie Władcą Ognia po tym, jak Ozai koronował się na Króla Feniksa. Gdy Azula kwestionuje te wydarzenia, Ursa przytula ją i zapewnia córkę, że jest z niej dumna, po czym tę chwilę przerywają Mai i Ty Lee, które przypominają Azuli, że tylko wyobraża sobie zachodzące wydarzenia i że kiedyś wyraziła przekonanie, że Ursa uważała ją za potwora. Azula każe parze się zamknąć, ale Mai odpowiada, że wie, jaka Azula jest naprawdę, po czym powtarza swoje stwierdzenie, że obecne wydarzenia nigdy nie miały miejsca. Azula krzyczy swoje poprzednie żądanie, a następnie budzi się i znajduje się z powrotem w świątyni.

Następnie mniszka wchodzi do sypialni z wyrazem paniki, stwierdzając, że sny Azuli nie dają jej spokoju i namawia ją, aby natychmiast wyszła. Choć zła na sposób, w jaki kobieta ją potraktowała, Azula opuszcza świątynię i udaje się do lasu. Jednak gdy tylko to robi, pojawia się mgła i zasłania jej pole widzenia, po czym znika, ukazując świątynię z powrotem przed nią. Wierząc, że mniszka próbuje uwięzić ją w świątyni, Azula wraca do środka z zamiarem zmuszenia jej, aby ją wypuściła, ale znajduje w budynku pasma ciemnoniebieskiej energii, a także mniszkę klęczącą i lamentującą nad tym, jak wszystko się źle potoczyło. Łapiąc kobietę, Azula żąda poznania prawdy o miejscu, na co mniszka nerwowo powtarza swoje wcześniejsze twierdzenia na ten temat. Odrzucając ją na bok, Azula dochodzi do wniosku, że świątynia jest pułapką zaprojektowaną przez jej wrogów i zaczyna rozglądać się za sposobem na ucieczkę. Mniszka ponownie namawia ją do wyjścia, ostrzegając, że nie może kontrolować tego, co stanie się dalej.

Azula znajduje przed sobą na podłodze spaloną zabawkę w kształcie żółwiokaczki i klęka, aby ją podnieść. Pojawia się Ursa i pyta ją, co robi, zanim Azula przybiera postać swojego dziecka, trzymając płonącą zabawkę. Scena ta jest wspomnieniem z dzieciństwa, kiedy Azula okazała się magiem ognia; Pojawia się Ozai i wyraża radość z ujawnienia jej magii, podczas gdy Ursa jest znacznie bardziej opanowana, mówiąc jedynie, że Azula jest córką jej ojca i całując ją w czoło. Azula jest następnie świadkiem, jak jej wzrok pęka, jakby patrzyła na swą matkę przez szybę, zanim wzrok się poprawił; kiedy to się dzieje, Ursa okazuje się być tak samo szczęśliwa z powodu Azuli, jak jej mąż. Azula uśmiecha się, zanim wspomnienie nagle się kończy, a Azula dnia dzisiejszego twierdzi, że wydarzenia są kłamstwem.

Azula wspomina swoje przekonanie, że Ursa przestraszyła się, gdy dowiedziała się, że jej córka jest magiem ognia, na co mniszka twierdzi, że po prostu próbuje dać jej to, czego chce. Była księżniczka pyta się jej, dlaczego myślała, że będzie zadowolona z fałszywej wizji, na co kobieta – posiadający teraz czerwono-żółte oczy i kły – odpowiada, twierdząc, że największym pragnieniem Azuli jest być kochaną i akceptowaną przez swoją rodzinę i pyta, dlaczego nie może znaleźć spokoju, widząc takie rzeczy. Azula twierdzi, że mniszka nie jest tym, za kogo się podaje, i atakuje ją ogniem; mniszka robi unik i przybiera bardziej potworną formę, ukazując się jako duch, a ciemnoniebieskie wąsy energii formują się w kształt otaczających jej oczy. Choć początkowo zaskoczona, Azula szybko dochodzi do siebie i potępia swoją rodzinę jako zdrajców, z wyjątkiem Ozaia, którego odrzuca jako zwykły cień jego dawnego siebie po odebraniu mu magii przez Awatara Aanga. Ogłasza, że jest jedyną osobą, która ma jakiekolwiek roszczenia do tronu Narodu Ognia i że weźmie to, co jest jej należne. Mniszka kpiąco nazywa ją „Małym Władcą Ognia” i zauważa, że dostanie to, co ją czeka.

W tym momencie Azula słyszy pukanie do drzwi wejściowych świątyni, zanim Ty Lee wchodzi do budynku i ją zauważa. Zapytana o jej obecność, Ty Lee twierdzi, że burza oddzieliła ją od innych Wojowniczek Kyoshi podczas tropienia jej, zanim w końcu znalazła ścieżkę do świątyni. Obie wkrótce kończą walkę; robiąc to, Azula kpi z decyzji Ty Lee o dołączeniu do Wojowniczek Kyoshi, z czułością wspominając, jak obydwie jak wspólnie z Mai pokonali grupę podczas polowania na Aanga. Ty Lee odpowiada, że pamięta tylko, że była wtedy zestresowana i niespokojna, ale Azula upiera się, że dobrze się bawiła, po czym narzeka, że Mai zdradziła je dla Zuko we Wrzącej Skale. Ty Lee potępia ją za obsesję na punkcie związków innych ludzi i sugeruje, aby Azula otrzymała pomoc; wściekła, że powiedziano jej, co ma robić, Azula kopie młodą kobietę w ścianę, powalając ją.

Gdy Ty Lee jest nieprzytomna, Azula wiąże jej nadgarstki za plecami, po czym siada obok niej i chwyta ją za głowę. Podchodzi mniszka i pyta, czy zamierza zabić Ty Lee; zaskoczona Azula pyta, dlaczego zrobiłaby coś takiego, na co mniszka odpowiada, że próbuje dowiedzieć się, czego chce Azula. Azula pyta się staruszki, dlaczego chce to wiedzieć, na co pojawia się przed nią manifestacja Ursy i stwierdza, że się o nią troszczy. Azula odrzuca tę manifestację jako nieprawdziwą, ale Ursa odpowiada, że to, co prawdziwe, stale się zmienia w świątyni, i przytula ją, zapewniając córkę, że na razie jest wystarczająco prawdziwa. W objęciach matki Azula oskarża Ursę o wybranie Zuko zamiast niej i zrujnowanie jej poprzez otrucie Azulona, twierdząc, że to i jej późniejsze zniknięcie pozwoliło Ozaiowi ukształtować ją w osobę, która w końcu byłaby stale zdradzana przez jej przyjaciół, rodzinę i podwładnych. Twierdzi, że gdyby nie Ursa, wspomniane osoby pozostałyby wobec niej lojalne; gdy mniszka patrzy z pełnym nadziei uśmiechem, Ursa pyta, czy Azula chciałaby, aby ci, którzy ją zdradzili, poprosili ją o przebaczenie, jednocześnie przyznając się i odpokutowując za swoje błędy, na co Azula odpowiada, że tak.

Następnie pojmana Ty Lee siada, a jej głowa zmienia się w głowę Mai, po czym kpi z Azuli za to, że uważała się za ofiarę w swojej przeszłości. Uznając ją za kolejną duchową manifestację, Azula wstaje i ponownie próbuje opuścić świątynię, ale stwierdza, że mgła na zewnątrz uniemożliwia widzenie, a manifestacja Mai twierdzi, że sama Azula zachęca ludzi, aby ją zdradzili. Azula odwraca się, by ją skarcić, ale manifestacja ponownie przyjmuje postać Ty Lee, powodując, że była księżniczka upada na kolana i żąda pokazania, co jest prawdziwe. Manifestacja żartobliwie upiera się, że istnieje naprawdę, ale Azula nie jest przekonana i twierdzi, że nigdy nie wierzyła we wcześniejszą historię manifestacji o tym, że była w stanie wyśledzić ją przez las. Manifestacja zauważa, że Azula wierzy w wiele kłamstw, na przykład to, że ona i Ty Lee są przyjaciółkami, pomimo tego, jak groziła Ty Lee, aby dołączyła do jej polowania na Aanga. Azula ripostuje, że dała Ty Lee szansę na zrobienie czegoś ważnego, uznając jej życie w cyrku za stratę czasu i twierdzi, że teraz jest mniej niż niczym.

Manifestacja ponownie zmienia się w Mai i karci Azulę za zachowywanie się tak, jakby ludzie wokół niej byli niczym i nie byliby w stanie przetrwać bez niej. Azula upiera się, że to prawda, ale manifestacja odpowiada, przybierając postać Zuko i twierdząc, że otacza się ludźmi, których może skrzywdzić i którymi może manipulować, aby uniknąć konieczności samotnego stawiania czoła światu. Przybierając bardziej potworną formę, manifestacja Zuko stwierdza, że bycie samemu zmusi Azulę do stawienia czoła konsekwencjom jej przeszłych czynów, po czym dodaje, że może winić tylko siebie za swoje obecne położenie i pyta, czy zamierza błagać o przebaczenie. Krzycząc z przerażenia, Azula uderza w manifestację błyskawicą, powodując jej upadek.

Manifestacja Ursy reaguje w szoku na atak na manifestację Zuko, zanim Azula się odwraca; przygotowując płomienie w dłoni, oświadcza, że przejrzała kłamstwa ducha i że już z tym skończyła. Następnie słyszy głos z tyłu, który nazywa ją „Małym Władcą Ognia”, i odwraca się, aby zobaczyć ducha przypominającego gigantycznego insektoida stojącego za nią. Manifestacje Ursy i Zuko znikają, podobnie jak mniszka, zanim duch insektoida stwierdzi, że świątynia jest miejscem odpoczynku, tak jak powiedziała mniszka, dodając, że jest to również miejsce, w którym osoby, które wybrały złą drogę w życiu, mogą dokonać lepszego wyboru. Twierdzi, że Azuli zaoferowano odkupienie i przebaczenie, ale odrzuciła jedno i drugie, i że przyjęła tą formę, która odzwierciedla okrucieństwo i pragnienie zemsty jej wewnętrznego ja, które opisuje jako potwora. Przygotowując kolejny atak błyskawicy, Azula oświadcza, że odkupienie i przebaczenie są dla słabych i że jest córką Ozaia i prawowitym Władcą Ognia. Stwierdzając, że nie przepada za wtrącającymi się duchami, atakuje go błyskawicą.

Po ataku na ducha świątynia zaczyna się walić, po czym nagle znika, pozostawiając Azulę z powrotem w lesie. Śmiejąc się, Azula odrzuca wydarzenia w świątyni jako nieprawdziwe i odchodzi, nieświadoma obecności owada bardzo przypominającego ducha świątyni pełzającego po ziemi za nią. Podczas swojej podróży odkrywa ślady w lesie i podąża za nimi do obozowiska założonego przez Wojowniczki Ognia, które uratowały Chiyou. Azula obserwuje ich przez krótką chwilę, po czym odrzuca grupę jako niewartą jej przywództwa i wyrusza w podróż, chcąc znaleźć inną domenę i źródło zwolenników.

Uwagi produkcyjne

Transkrypcja

Osobny artykuł: Transkrypcja:Azula in the Spirit Temple

Ciągłość serii

• Z wyjątkiem Ningki, która opuściła grupę przed wydarzeniami z tego komiksu, wszystkie zdemaskowane Wojowniczki Ognia przedstawione w trzeciej części Smoke and Shadow pojawiają się ponownie w Azula in the Spirit Temple.
  • Jedna z wcześniej nienazwanych Wojowniczek Ognia została zidentyfikowana jako Chiyou.
• Komiks potwierdza, że Azula zarówno uważa się za prawowitego Władcę Ognia, jak i pragnie uczynić Zuko lepszym, z jej punktu widzenia, władcą. O tych pozornie sprzecznych przekonaniach wspomniano już w mediach Avatar Legends: The Roleplaying Game.
• Deklaracja Azuli złożona duchowi: „Jestem Azula, córka Ozaia, Króla Feniksa! Jestem prawowitym Władcą Ognia!”, przypomina tę wypowiedzianą przez Zuko w odcinku „Samotny Zuko”: „Nazywam się Zuko. Syn Ursy i Władcy Ognia Ozaia. Książę Narodu Ognia i następca tronu”.

Błędy

• W duchowej wizji pokazującą moment, gdy Azula po raz pierwszy świadomie użyła magii ognia, Ozai nosi królewskie regalia, w tym koronę Władcy Ognia, mimo że był wtedy tylko księciem.